Search
Close this search box.
اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر (GAD) را می توان به عنوان اضطراب و نگرانی در مورد چندین رویداد و فعالیت برای مدت زمان طولانی یا چند روز تعریف کرد. اضطراب و نگرانی GAD با اضطراب عادی به دلیل زیاده‌روی، دشواری کنترل آن و تداخل آنها در زندگی روزمره ما متفاوت است. شروع GAD می تواند اولیه (بدون هیچ علت ظاهری) یا ثانویه مربوط به مشکلات تیروئید، سوء مصرف مواد مخدر یا بیماری های قلبی عروقی باشد. اختلال اضطراب فراگیر در زنان بسیار شایع تر از مردان است. تخمین سن شروع این اختلال اغلب دشوار است، زیرا بیماران به طور معمول سابقه نگرانی بیش از حد در تمام طول زندگی خود را گزارش می کنند.

علل شایع اختلال اضطراب فراگیر

علل شایع اختلال اضطراب فراگیر (GAD) چیست؟

اختلالات اضطرابی یک مشکل و بیماری جدی است که باعث اختلال در عملکرد می‌شود. علت خاص اختلال اضطراب فراگیر هنوز مشخص نیست. اما در نظر گرفته می شود که ترکیبی از عوامل زیر می تواند در ایجاد این اختلال موثر باشد:

  • قرار گرفتن طولانی مدت در معرض رویدادهای استرس زا: استرس شدید یا طولانی مدت می تواند تعادل شیمیایی کنترل کننده خلق و خو را تغییر دهد. تجربه استرس برای یک دوره طولانی می تواند منجر به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) شود.
  • ژنتیک: اختلالات اضطرابی می تواند در خانواده های با سابقه اختلال اضطرابی ایجاد شود.
  • تفاوت در شیمی مغز و عملکرد
  • تفاوت در نحوه درک مسائل استرس زا

عوامل خطر برای اختلال اضطراب فراگیر (GAD) چیست؟

عوامل خطر عمده برای اختلال اضطراب فراگیر (GAD) عبارتند از:

  • مواجهه اخیر یا طولانی مدت با موقعیت های استرس زا
  • استفاده طولانی مدت از تنباکو یا الکل
  • سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی
  • سوء استفاده در دوران کودکی
  • قرار گرفتن زنان در معرض خطر ابتلا نسبت به مردان

علائم اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

شکایات جسمی می تواند برجسته تر از سایر علائم باشد و بیماران ممکن است علائم تنش حرکتی، لرزش، تپش قلب، سرگیجه، ترس، ضعف و سردرد را داشته باشند. بیماران مبتلا به بیش فعالی می توانند شکایات گوارشی، ریوی یا قلبی عروقی داشته باشند. افراد دارای اختلال اضطراب فراگیر اغلب تحریک پذیر هستند و به راحتی فرسوده می شوند.

  • علائم روانی اجتماعی عبارتند از:
  • مشکل در مدیریت و عدم قطعیت
  • احساس بی قراری
  • بلاتکلیفی
  • ترس از تصمیم گیری اشتباه
  • مشکل در تمرکز

برخی از علائم فیزیکی اختلال (GAD) عبارتند از:

  • ضعف
  • تحریک پذیری
  • درد عضلانی
  • عصبی بودن
  • تعریق
  • مشکل خواب
  • تهوع و استفراغ
  • لرزیدن
  • ضربان قلب سریع
  • بی حسی در قسمت های مختلف بدن

چه اختلالات روانی دیگری معمولاً با اختلال اضطراب فراگیر رخ می دهد؟

تقریباً 50 تا 90 درصد بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (GAD) دارای یک اختلال روانی مرتبط مانند اختلال افسردگی، اختلال هراس و اختلال دیس تایمیک هستند. تحقیقات نشان می دهد که شروع GAD معمولاً قبل از شروع افسردگی رخ می دهد و افسردگی ممکن است به اضطراب فراگیر منجر شود. سایر اختلالات سلامت روان مرتبط با اختلال اضطراب فراگیر (GAD) به شرح زیر است:

  • فوبیاها
  • اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
  • اختلال وسواس اجباری (OCD)   
  • افکار خودکشی
  • سوء مصرف مواد
تشخیص اختلال اضطراب فراگیر

تشخیص اختلال اضطراب فراگیر

اختلال اضطراب فراگیر با معاینه فیزیکی و غربالگری سلامت روان تشخیص داده می شود. در طول معاینه فیزیکی، پزشک به دنبال علائم اضطراب است. پزشک بیشتر از شما در مورد سابقه پزشکی سؤال می کند تا بررسی کند که آیا بیماری زمینه ای یا داروهای خاصی با این بیماری مرتبط است یا خیر. اگر پزشک مشکوک به یک بیماری زمینه‌ای یا سوء مصرف مواد باشد، ممکن است چند آزمایش مانند آزمایش خون، آزمایش ادرار، تست رفلاکس معده و تست استرس را توصیه شود.

اختلال اضطراب فراگیر چگونه درمان می شود؟

حتی اگر اختلال (GAD) یک بیماری روانپزشکی رایج باشد، تنها یک سوم بیماران در واقع به دنبال درمان برای آن هستند. برخی دیگر برای علائم جسمی این بیماری از پزشکان مختلف دیگر مانند متخصص قلب، داخلی و متخصص گوارش کمک می گیرند. درمان بستگی به این دارد که چگونه این اختلال اضطرابی بر توانایی انجام عملکردهای روزانه تأثیر می گذارد.

درمان اختلال اضطراب فراگیر شامل موارد زیر است:

روان درمانی

درمان شناختی-رفتاری یکی از روش های مؤثر روان درمانی است. درمان شناختی رفتاری بر آموزش افراد در مورد نحوه مدیریت نگرانی ها و ترس ها تمرکز دارد و همچنین به بازگشت تدریجی به فعالیت های عادی کمک می کند.

داروها

داروهایی که معمولاً برای اختلال اضطراب فراگیر تجویز می شوند عبارتند از:

  • داروهای ضد افسردگی
  • بوسپیرون
  • بنزودیازپین ها

عوارض اختلال اضطراب فراگیر (GAD)

برخی از عوارض اختلال اضطراب فراگیر عبارتند از:

  • توانایی انجام سریع و موثر فعالیت های روزانه را مختل می کند.
  • تمرکز روی چیزی سخت است.
  • خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد.

اختلال اضطراب فراگیر می تواند سایر شرایط فیزیکی را ایجاد کند. مانند:

  • مشکلات خواب
  • سردرد و میگرن
  • مشکلات گوارشی
  • مسائل مربوط به قلب

چگونه از اختلال (GAD) جلوگیری کنیم؟

هیچ راه مشخصی برای تعیین اینکه چه زمانی و چگونه اختلال اضطراب فراگیر بر فرد تأثیر می گذارد وجود ندارد. اما راه هایی وجود دارد که می توانید برای کاهش تاثیر علائم اختلال اضطراب دنبال کنید:

  • کمک بخواهید.
  • فعالیت های روزمره خود را پیگیری کنید تا مشخص کنید چه چیزی باعث استرس شما می شود. با پیگیری، می توانید راه هایی برای رهایی از استرس پیدا کنید.
  • سعی کنید زمان و انرژی خود را مدیریت کنید. این یکی از راه هایی است که می توانید سطح اضطراب خود را کاهش دهید. مسائل زندگی خود را در اولویت قرار دهید.
  • از اعمال ناسالم مانند سوء مصرف مواد مخدر، مصرف الکل، استفاده از نیکوتین یا کافئین و غیره اجتناب کنید. اگر به تنهایی قادر به ترک این عادت نیستید، یک برنامه درمانی یا گروه درمانی پیدا کنید تا به شما در رفع این عادت کمک کند.

مدیریت اختلال اضطراب فراگیر

برخی از اصلاحات سبک زندگی که می توانند به مدیریت بهتر این اختلال کمک کنند عبارتند از:

  • خود را از نظر بدنی فعال نگه دارید. ورزش بهترین تسکین دهنده استرس است.
  • خواب خود را در اولویت قرار دهید. خواب مناسب و کافی با کاهش استرس می تواند وضعیت را بهبود بخشد.
  • برخی از تکنیک های آرامش بخش مانند یوگا، مدیتیشن و غیره را انجام دهید.
  • رژیم غذایی سالم داشته باشید.

نتیجه گیری

مصرف داروها طبق دستور و تمرین مهارت های آموخته شده در روان درمانی می تواند به بهبود وضعیت کمک کند. سازگاری در مدیریت این شرایط، تغییرات زیادی را در افراد ایجاد می کند.

سوالات متداول

اختلال اضطراب فراگیر درمان نشده چه می کند؟

اختلال اضطراب فراگیر، اگر درمان نشود، می‌تواند فعالیت‌های عادی زندگی روزمره فرد مانند رانندگی، به خواب رفتن، رفتن به مدرسه یا محل کار و غیره را مختل کند و زندگی روزمره را چالش‌برانگیز کند. همچنین می تواند مشکلاتی در رابطه ایجاد کند.

چه عواملی عمدتاً باعث اختلال اضطراب فراگیر می شوند؟

اگرچه علت دقیق این اختلال مشخص نیست، اعتقاد بر این است که عوامل زیر ممکن است باعث آن شوند:
وراثت ژنتیکی
مشکلات یا عدم تعادل در مواد شیمیایی (انتقال دهنده های عصبی) در مغز
بزرگ شدن به عنوان یک بچه ترسو یا خجالتی
تجربیات منفی دوران کودکی مانند تعارضات خانوادگی، طلاق والدین، بیماری شدید و غیره
یادگیری اضطراب از رفتارهای اضطراب آور اعضای خانواده یا مراقبان

افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر چه احساسی دارند؟

افراد مبتلا به این اختلال معمولاً چندین بار در روز و هر روز در مورد اتفاقات روزمره زندگی نگران هستند و برای انجام فعالیت های عادی زندگی روزمره مضطرب هستند. آن‌ها همیشه در حالت تنش، نگرانی و اضطراب هستند. این افراد علائمی مانند فرسودگی ذهنی و فیزیکی را تجربه می کنند. همچنین ممکن است درگیر موارد زیر شوند:
کم خوابی
خستگی و ضعف
نگرانی مداوم
افکار مزاحم
احساس دلهره مداوم
مشکل در تمرکز
اجتناب از موقعیت های مضطرب کننده
علائم فیزیکی مانند تهوع، اسهال، درد معده، تعریق، ضربان قلب سریع و غیره

چه کسانی بیشتر مستعد ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر هستند؟

زنان
کودکان با سابقه خانوادگی مشابه
سوء مصرف کنندگان مواد
افرادی که دوران کودکی آزاردهنده دارند
افرادی با تجربیات منفی زندگی مانند مرگ عزیزانشان، اختلافات خانوادگی، بیماری مزمن، طلاق و غیره

برای چه مدتی می توان تشخیص داد فرد به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا شده است؟

اضطراب مداوم یا مکرر برای یک دوره بیش از شش ماه به عنوان یک اختلال شناخته می شود. هیچ دوره زمانی خاصی وجود ندارد که پس از آن GAD به خودی خود برطرف شود. هنگامی که یک فرد به GAD مبتلا می شود، به خودی خود برطرف نمی شود و در عوض، در صورت عدم درمان به مرور زمان بدتر می شود.

آیا افزایش سن باعث تشدید اختلال اضطراب فراگیر می شود؟

اختلالات اضطراب در صورت عدم درمان با گذشت زمان و افزایش سن بدتر می شوند. آن‌ها در دوران نوجوانی یا جوانی رشد می کنند. شناسایی این عارضه زمان می برد زیرا علائم در مراحل اولیه آشکار نمی شوند.

آیا اختلال (GAD) یک وضعیت مزمن است؟

دوره اضطراب فراگیر متغیر است. معمولاً به عنوان یک بیماری مزمن در نظر گرفته می شود که با استرس های زندگی مانند وقوع رویدادهای منفی زندگی بدتر می شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *