Search
Close this search box.
اضطراب جدایی

اضطراب جدایی در کودکان و بزرگسالان (از علائم تا درمان)

اضطراب جدایی چیست و چگونه درمان می شود؟ اضطراب جدایی اختلالی است که اکثر والدین در سن 7 سالگی فرزندانشان متوجه وجود آن می شوند. اما اقدامات درمانی لازم را انجام نمی دهند. به این ترتیب این اختلال ممکن است فرد را تا زمان های متمادی تحت تاثیر قرار دهد موجب بروز مشکل در افراد شود. اضطراب جدایی اختلالی است که در بزرگسالان هم دیده می شود. در این مقاله از سایت تفکر آگاه قصد داریم در خصوص اضطراب جدایی و عوارضی که ایجاد می کند صحبت کنیم. همچنین علائم آن را ذکر کنیم.

اختلال اضطراب جدایی چیست؟

در این بخش سعی داریم با اختلال اضطراب جدایی و درمان اضطراب آشنا شویم. این اختلال زمانی اتفاق می‌افتد که شخص در صورت جدایی از فرد معتمد خود، احساس ترس و ناراحتی می‌کنند. این احساس به راحتی از بین نمی رود و می تواند برای مدت طولانی ادامه داشته باشد. نشانه‌های این امر می‌تواند شامل احساس نگرانی واقعی، مشکل در خوابیدن و عدم تمایل به دوری از شخص خاص باشد.

علائم اضطراب جدایی

علائم اضطراب جدایی چیست؟

در ادامه به برخی از علائم اشاره می کنیم که ممکن است از جمله نشانه های اضطراب جدایی باشد. اما توجه داشته باشید، بروز این عوارض به صورت قطعی نشانه ای اختلال شود و برای تشخیص قطعی لازم است متخصص این مورد را تایید کند. توجه داشته باشید علائم این اختلال ممکن است در بانوان و آقایان متفاوت باشد.

  • اضطراب و نگرانی: احساس نگرانی مداوم و بی‌قراری درباره تاثیرات جدایی و تغییرات زندگی.
  • افسردگی: احساس غمگینی، بی‌اشتهایی، و علاقه‌ای به انجام فعالیت‌های روزمره نداشتن.
  • مشکلات خواب: دشواری در خوابیدن، بیداری شبانه، یا خواب بی‌آرام.
  • افزایش تنش: افزایش در سطح تنش و عصبانیت، ترس از آینده و ناتوانی در مدیریت استرس.
  • مشکلات در روابط: دشواری در برقراری یا حفظ روابط میان فردی، می‌تواند ناشی از انزوا یا اجتماع‌پذیری زیاد باشد.
  • تغییرات فیزیکی: شامل سردرد، درد عضلانی، مشکلات گوارشی، تشنج‌های عضلانی و غیره.
  • اختلالات خوراکی: افزایش یا کاهش اشتها، مشکلات گوارشی، افزایش وزن یا کاهش وزن بی‌توجه به عادات قبلی.
  • اختلالات تمرکز و حافظه: دشواری در تمرکز، فراموشی و مشکلات در تصمیم‌گیری.

علائم اضطراب جدایی در کودکان

کودکان مبتلا به اضطراب جدایی ممکن است علائم مختلفی را تجربه کنند، از جمله:

  • ترس شدید یا اضطراب زمانی که از والدین خود جدا می شوند
  • نگرانی بیش از حد در مورد اینکه اتفاق بدی برای خودشان یا یکی از عزیزانشان بیفتد
  • مشکلات خواب
  • علائم جسمی مانند درد معده، سردرد یا حالت تهوع
  • امتناع از رفتن به مدرسه یا مکان های دیگر علی الخصوص جاهایی که قرار است
  • وابستگی بیش از حد به مراقبان اصلی

علت ایجاد اضطراب جدایی چیست؟

ریشه این اختلال از کجا شکل می گیرد؟ علل ایجاد آن می‌توانند متنوع باشند و بستگی به شرایط و وضعیت فرد و محیط اطراف او دارند. برخی از عوامل مهم که می‌توانند اضطراب جدایی را تحریک کنند عبارتند از:

  • جدایی از عزیزان: افرادی که از عزیزان خود جدا می‌شوند، مانند جدایی از همسر، پدر یا مادر، فرزند یا دوستان نزدیک، ممکن است باعث ایجاد اضطراب شوند.
  • تغییرات زندگی: تغییرات مهم در زندگی مانند جابجایی به شهر دیگر، تغییر محیط کاری، وضعیت مالی، یا تغییر وضعیت اجتماعی می‌تواند عوامل مهمی برای ایجاد آن باشد.
  • رویدادهای تراژیک: رویدادهایی مانند از دست دادن عزیزان، تجربه آسیب‌های جسمی یا روحی، یا تجربه حوادث ناگوار می‌تواند این مورد را تحریک کند.
  • عوارض جسمانی: برخی بیماری‌های فیزیکی و مشکلات جسمی می‌توانند باعث ایجاد اضطراب جدایی شوند، به‌طوری که فرد احساس می‌کند از خود و بدنش جدا شده است.
  • اختلالات روانی: برخی اختلالات روانی مانند اختلال اضطرابی، اختلال افسردگی، اختلال وابستگی و اختلال وسواسی-اجباری می‌توانند عواملی برای ایجاد این اختلال باشند.
  • عوامل فردی: ویژگی‌های شخصیتی، سوابق تجربیات قبلی، استرسهای فردی و متغیرهای فردی دیگر نیز می‌توانند نقش مهمی در ایجاد آن داشته باشند.
اضطراب جدایی درمان

تشخیص و درمان اضطراب جدایی

برای تشخیص اختلال جدایی حتما لازم است این کار را تحت نظارت متخصص انجام دهید. در صورتی که علائم ناراحت کننده ای مشاهده می کنید که کیفیت زندگی شما را تحت تاثیر قرار میدهد، لازم است حتما به متخصص مراجعه کنید. برای درمان، ممکن است روش های مختلفی با توجه به شرایط فرد پیشنهاد شود. از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • درمان شناختی رفتاری (CBT): نوعی درمان است که به افراد مبتلا کمک می کند تا افکار و رفتارهای منفی خود را شناسایی و تغییر دهند. CBT می تواند به کودکان و بزرگسالان مبتلا به این اختلال کمک کند تا درک کنند که اضطراب آنها بی دلیل است و در مورد نحوه مقابله با آن به آنها آموزش دهد.
  • درمان مبتنی بر خانواده: این نوع درمان بر آموزش والدین و سایر مراقبان تمرکز دارد تا به آنها کمک کند تا به طور موثرتر با کودک مبتلا رفتار کنند.
  • گروه درمانی: گروه درمانی می تواند به کودکان و بزرگسالان مبتلا کمک کند تا در مورد تجربیات خود صحبت کنند و از یکدیگر حمایت دریافت کنند.

از جمله درمان های بدون دارو، می توان به درمان اضطراب با نوروفیدبک اشاره کرد که در بسیاری از موارد، تاثیرات به سزایی در کنترل علائم این اختلال دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر به مرکز روانشناسی تفکر آگاه مراجعه کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *